همه چیز درباره آرتمیس ۱ قدرتمندترین موشک ناسا
تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۲۰۵۰۹
آرتمیس یک، تقریباً آماده ارسال یک کپسول بدون خدمه اوریون در سفری ۴۲ روزه به ماه و بازگشت از آن است، اما این سفر فریبنده و ساده با ورود وحشتناک ۵۰۰۰ درجه به جو زمین همراه است. قدرتمندترین موشک ناسا تقریباً آماده ارسال یک کپسول بدون خدمه اوریون در یک سفر ۴۲ روزه به ماه و بازگشت از آن است، اما این سفر فریبنده و ساده با ورود مجدد و وحشتناک ۵۰۰۰ درجه به جو زمین همراه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این پرتاب ۲۰/۴ میلیارد دلاری اوریون را به سفری ۴۲ روزه به ماه و بازگشت از آن می‌فرستد، در مأموریتی که این کپسول نیاز دارد تا مسافتی معادل ۱.۳ میلیون مایل (۲.۱ میلیون کیلومتر) را طی کند. سفینه وارد مدار ماه می‌شود و قبل از بازگشت به خانه چند هفته در آن قرار می‌گیرد. در ۱۰ اکتبر انتظار می‌رود اوریون با فرض اینکه از ورود مجدد به جو زمین و سپر حرارتی آن که باید دمایی معادل ۵۰۰۰ درجه فارنهایت (۲۷۶۰ درجه سانتیگراد) را تحمل کند وهمین طور سرعت ۲۵۰۰۰ مایل در ساعت (۴۰۰۰۰ کیلومتر در ساعت) هنگام برخورد به جو زمین جان سالم بدر ببرد باید در اقیانوس آرام فرود بیاید.
هدف از ماموریت آرتمیس ۱ چیست؟
آرتمیس ۱ دومین ماموریت آزمایشی است، اما اولین آزمایش یکپارچه (SLS) و اوریون خواهد بود. اولین بار در سال ۲۰۱۴ یک فضا پیما به این ماموریت آزمایشی در فضا فرستاده شده بود، اما در مورد (SLS) این اولین پرتاب آن خواهد بود. مایک سارافین، مدیر مأموریت آرتمیس ۱ در ناسا گفت: این ماموریتی است که واقعاً در آن کار‌های انجام نشده انجام می‌پذیرد و چیز‌هایی که ناشناخته مانده است قطعا شناسایی می‌شود. این راه مسیری را ایجاد می‌کند که مردم پرواز بعدی اوریون را با دقت دنبال کنند وبرای آن لحظه شماری کنند.
منظور سارافین از پرواز بعدی آرتمیس ۲ است که در آن یک کپسول اوریون سرنشین دار همان ماموریت را انجام خواهد داد. هر دوماموریت آرتمیس ۱ و ۲ ماموریت‌های پیشرو برای ماموریت آرتمیس ۳ هستند که در آن ناسا تلاش می‌کند یک مرد و یک زن را بر روی سطح ماه فرود بیاورد. آرتمیس ۲ در حال حاضر برای اواخر سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است، در حالی ماموریت آرتمیس ۳ ممکن است در سال بعد رخ دهد. برنامه آرتمیس در کل تلاش ناسا برای بازگرداندن انسان به محیط ماه است، اما برخلاف آپولو این ماموریت‌ها برای نگه داشتن انسان‌ها در آنجا طراحی شده اند. به همین منظور ناسا و شرکای بین‌المللی آن در حال برنامه‌ریزی برای ساخت یک ایستگاه فضایی قمری به نام Gateway هستند تا از فعالیت‌های روی ماه و اطراف آن پشتیبانی کند.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: موشک ناسا فضا پرتاب آزمایش ماموریت آرتمیس جو زمین یک کپسول آرتمیس ۱
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۲۰۵۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موشک «بالستیک» چیست و چه فرقی با موشک کروز دارد؟ (+عکس)
رومیان باستان نوعی منجنیق یا پرتابگر داشتند که به آن «بالیستا» می‌گفتند؛ این منجنیق مانند یک کمان بزرگ بود که تیرهای بزرگ یا گلوله‌های سنگی را در آن قرار می‌دادند و با آزاد کردن کمان، گلوله را با نیرویی زیاد و با حالتی قوس‌دار به سمت اهداف پرتاب می‌کردند.
به گزارش فرادید، موشکهای «بالستیک» هم تقریبا به همین شکل عمل می‌کنند، اما با یک نیروی اولیۀ خیلی شدیدتر که از موتورهای راکت به دست می‌آید.
طرحی از یک «بالیستا»
موشک بالستیک نیروی پرتابش را فقط در همان مراحل ابتدایی حرکت و پرتاب دریافت می‌کند؛ درست مثل گلوله‌ای که از یک منجنیق قدیمی شلیک می‌شد. گلولۀ منجنیق بعد از اینکه به هوا برمی‌خاست دیگر هیچ موتور یا چیزی شبیه به آن نداشت بلکه ابتدا به واسطۀ نیرویی که منجنیق به آن وارد کرده بود به سمت بالا می‌رفت و بعد تحت تاثیر نیروی جاذبه با حالتی قوسی به سمت پایین متمایل می‌شد و به هدف اصابت می‌کرد؛ همان حالتی که وقتی یک سنگ را با دست پرتاب می‌کنید اتفاق می‌افتد.
طرحی که نوع حرکت موشک بالستیک را نشان می‌دهد
موشکهای بالستیک نیز در ابتدای پرتابشان در یک یا چند مرحله توسط راکت‌ها به سمت بالا رانده می‌شوند اما پس از آن تنها در اثر نیروی جاذبه سمت پایین متمایل می‌شوند و به سوی هدف خود بر روی زمین حرکت می‌کنند. به خاطر همین مسیرِ قوسی و کمانی‌شکل است که بسیاری از موشکهای بالستیک قبل از برخورد به هدف خود باید کاملا اوج بگیرند به طوری که به سطوح بالایی جو زمین برسند یا حتی از آن خارج شوند و سپس با شتابی سرسام‌آور به سوی هدف فرود بیایند.
اینکه موشکهای بالستیک از جو خارج شوند یا نه بستگی به میزان برد آن‌ها دارد؛ موشکهای بالستیک کوتاه‌برد (که در حدود 1000 کیلومتر برد دارند) معمولا در تمام مراحل حرکت خود در جو باقی می‌مانند اما موشک‌هایی با برد بیشتر معمولا قبل از فرود به سمت هدف به فضای بیرون از جو نیز می‌رسند.
اما موشکهای کروز در تمام مراحل حرکت خود توسط نیرویی مثل نیروی هواپیماهای جت به پیش رانده می‌شوند. این موشک‌ها در واقع از نظر نوع نیروی حرکت تفاوت چندانی با هواپیمای جت ندارند و بر خلاف موشکهای بالستیک فقط متکی به نیروی اولیۀ پرتاب نیستند.
نموداری که تفاوت مسیر حرکت یک موشک بالستیک (بالا) و یک موشک کروز (پایین) را نشان می‌دهد
به همین دلیل است که موشکهای کروز در تمام مدت در جو زمین و در ارتفاعی نسبتا پایین حرکت می‌کنند و در طول مسیر خود قابل هدایت و تغییر جهت هستند.
کانال عصر ایران در تلگرام
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد